เชื้อสายจากอับราฮัมถึงชาติอิสราเอล 4

เชื้อสายจากอับราฮัมถึงชาติอิสราเอล

ภาพที่ 1.

ยาโคบเตรียมพบเอซาว (32:1-32) 

ในระยะเวลา 20 ปีที่ยาโคบจากไป เอซาวสร้างฐานะของตนอย่างมั่นคง เมื่อยาโคบกลับไปคานาอัน จะต้องผ่านเขตของเอซาว จึงหวาดกลัวเนื่องจากเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นระหว่างเขาทั้งสองเมื่อ 20 ปีก่อน จึงส่งข่าวไปบอกเอซาวเพื่อหวังจะได้กลับคืนดีกัน (32:1-8)

ประสบการณ์ของยาโคบในบ้านลาบันทำให้รู้จักถ่อมใจบ้าง เขาไม่ทำตนเป็นใหญ่เหมือนครั้งก่อนที่ชนะเอซาว เขาขอบพระคุณพระเจ้าต่อพระพรที่ได้รับมากมาย และขอพระองค์ทรงป้องกันเขาไว้เวลาพบเอซาว (9-12) ยาโคบยอมทำตัวอ่อนน้อมต่อเอซาว โดยส่งของไปให้เขา หวังว่าจะทำให้เอซาวคลายความโกรธลง (13-21)

เมื่อใกล้จะถึงเขตของเอซาว ครอบครัวยาโคบข้ามแม่น้ำยับบอกเดินทางล่วงหน้าไปก่อน ส่วนยาโคบคอยอยู่ที่ฝั่งน้ำ (22-24) ในกลางคืนนั้นพระเจ้าได้ปรากฏในสภาพเป็นมนุษย์ปล้ำสู้กับยาโคบ เป็นการทดลองความเข้มแข็งของเขา ทั้งเป็นการกล่าวโทษความเห็นแก่ตัวด้วยให้เขาเลิกพึ่งความเก่งกล้าของตนเองและหันไปพึ่งพระเจ้า เลิกต่อสู้พระองค์และมอบตัวให้ แต่ยาโคบไม่ใช่คนที่จะยอมใครง่าย ๆ แม้พระเจ้าจะเสด็จจากเขาไปขณะที่ยังมืดอยู่โดยเกรงว่ายาโคบจะเห็นพระองค์และจะตาย เขาก็ไม่ยอมให้พระองค์ไปจนกว่าพระองค์จะอวยพรเขา แม้ว่ายาโคบแพ้พระเจ้า แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็มีชัยชนะบ้าง คือชนะตนเองด้วยแรงฤทธิ์ของพระเจ้า พระองค์ทรงตั้งชื่อใหม่ว่าอิสราเอล เพื่อเน้นว่า ต่อไปเขาจะไม่เป็นยาโคบเจ้าเล่ห์ฉลาด แต่จะเป็นอิสราเอลผู้มีชัยด้วยอำนาจของพระเจ้า (24-29) ตั้งแต่นั้นพระเจ้าทรงให้ยาโคบเจ็บตะโพกจนเดินโขยกเขยก เพื่อไม่ให้เขาลืมว่า เหตุที่เขาได้ชัยชนะก็เพราะเขารู้จักยอมแพ้ต่อพระเจ้าเสียก่อน (30-32)

ยาโคบและเอซาวคืนดีกัน (33:1-17)

ยาโคบผ่านประสบการณ์อันน่าประทับใจเหลือเกิน แต่ว่าสิ่งนั้นไม่ได้เป็นเหตุให้เขาหลีกหนีจากปัญหาที่จะต้องเผชิญ เขายังต้องพูดกับเอซาว จึงเตรียมการเพื่อความปลอดภัยของครอบครัว และตัวเขาเองไปพบเอซาว (33:1-3) แต่แล้วเอซาวก็มิได้อาฆาต กลับมีใจพร้อมที่จะให้อภัย สองพี่น้องกลับคืนดีกัน แม้ว่าเป็นพระประสงค์ของพระเจ้าที่ยาโคบจะรับสิทธิ์บุตรหัวปี แต่เขาได้สิทธิ์นั้นโดยการทุจริต เหตุฉะนั้นพระองค์จะไม่ให้เขาเข้ารับมรดกในคานาอันจนกว่าเขาจะได้ถ่อมใจลงกราบสารภาพต่อหน้าเอซาว และเอซาวจะสมัครใจโอนสิทธิ์บุตรหัวปีให้เอซาวตกลงเรื่องโดยรับของที่ยาโคบนำมาให้ (4-11)

เอซาวชวนยาโคบไปเอโดม แต่ยาโคบยังไม่มีใจจะไป พอเอซาวไปแล้ว ยาโคบก็บ่ายหน้าไปอีกทางหนึ่ง ไปยังเมืองสุคคท หยุดพักปลูกบ้านอยู่ที่นั่นระยะหนึ่ง (12-17)

ภาพที่ 2.

           Jacob's Journey to Haran Aram and Back

 ยาโคบกลับไปแผ่นดินคานาอัน (33:18-35:15)

ต่อมาครอบครัวของยาโคบย้ายจากสุคคท ข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าไปในคานาอันและไปยังเมืองเชเคม ท่านได้ซื้อที่ดินแปลงหนึ่ง เพื่อเป็นการแสดงว่าท่านเป็นเจ้าของส่วนหนึ่งของแผ่นดินที่พระเจ้าประทานให้และท่านได้ตั้งค่ายที่นั่น (18:20; เปรียบดู 23:1-20; 28:1-5)

บรรดาบุตรของยาโคบหลงมั่วสุมกับชาวเมืองเชเคม เป็นเหตุให้เกิดผลร้าย มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้ข่มขืนดีนาห์ลูกสาวของยาโคบ ต่อมาผู้ใหญ่บ้านในเชเคมเสนอให้ชายหนุ่มนั้นแต่งงานกับดีนาร์ และให้บุตรชายของยาโคบแต่งงานกับพวกหญิงชาวเชเคม (34:1-12) บุตรของยาโคบตกลงแต่มีเงื่อนไขว่า ชายชาวเชเคมทุกคนต้องเข้าสุหนัตเพื่อจะได้เหมือนบุตรชายของยาโคบ (13-17) ชาวเชเคมยินยอม เพราะเห็นว่าเป็นทางมีผลกำไรทั้งด้านสังคมและด้านการค้า (18-24)

พวกบุตรชายของยาโคบคิดคดโกง วางแผนมุ่งร้ายต่อชาวเชเคมในขณะที่บรรดาชายชาวเมืองเชเคมถูกผ่าตัดนอนเจ็บอยู่ พวกบุตรชายของยาโคบถือโอกาสเข้าประหัตประหารและปล้นทรัพย์พวกเขา (25-29) พวกเขาแก้แค้นที่ดีนาห์ถูกข่มขืน แต่ทำเกินกว่าเหตุ ซึ่งอาจจะทำให้มีการนองเลือดในภายหน้า (30-31)

พระเจ้าสั่งให้ยาโคบไปเบธเอล เมืองที่ทรงสำแดงให้ท่านแต่แรก (35:1; ดู 28:11-12; 31:13) ก่อนอื่นทุกคนในครอบครัวยาโคบต้องละทิ้งรูปเคารพที่นำมาจากอารัม แล้วพระเจ้าก็คุ้มครองในระหว่างการเดินทาง (2-8) เมื่อถึงเบธเอล พระองค์ทรงยืนยันพระสัญญาที่ได้ให้ไว้หลายปีก่อน ยาโคบและครอบครัวจะสร้างพงศ์พันธุ์ให้มั่นคงขึ้นในแผ่นดินที่ทรงสัญญาไว้ (9-15; ดู 13:14-16; 17:2)

เรื่องเบ็ดเตล็ดของครอบครัวยาโคบ (35:16-29)

ประวัติของบรรพบุรุษอิสราเอลช่วงนี้จบลงโดยบันทึกรายละเอียดบางอย่างเช่น การเกิดของลูกคนสุดท้องของยาโคบ (16-18) ความตายของราเชล (19-21) เหตุที่รูเบนได้เสียสิทธิ์บุตรหัวปีไป (22; ดู 49;4; 1 พศด. 5:1) ลำดับชื่อบุตร 12 คนของยาโคบ เรียงตามชื่อมารดา (23-26) และความตายของอิสอัค (27-29)

เชื้อสายของเอซาว (36:1-43)

ก่อนกล่าวถึงเรื่องครอบครัวยาโคบต่อไป ก็ได้สรุปเรื่องของเอซาวลง พงศ์พันธุ์ที่สืบเชื้อสายตามพันธสัญญาได้อยู่ในคานาอัน (คืองพงศ์พันธุ์ยาโคบ หรือที่เรียกตามชื่อใหม่ว่าอิสราเอล) ส่วนพงศ์พันธุ์ที่สืบเชื้อสายนอกพันธสัญญาได้อยู่ในเอโดม (คือพงศ์พันธุ์เอซาว) เขาขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ จนได้เป็นชนชาติ (36:1-19; ดู 27:39-40) ชาวเอโดมยิ่งมีจำนวนคนมากขึ้น คนพื้นเมืองก็ยิ่งถูกเอโดมกลืนไปหรืออพยพไปอยู่ที่อื่น คนพื้นเมืองนี้เรียกว่าคนโฮรี (20-30; ดู 14:6; ฉธบ. 2:12) รายชื่อของคนเอโดมบันทึกชื่อกษัตริย์ (31-39) และเผ่าสำคัญ (40-43)

 หน้า 48-52 คู่มืออธิบายพระคัมภีร์ เล่ม 1 ปฐมกาล - เฉลยธรรมบัญญัติ. ชื่อผู้แต่ง : ดอน เฟล็มมิ่ง

ยาโคบและเอซาวคืนดีกัน
ปฐมกาล 33:1-4
01 ยาโคบเงยหน้าขึ้นดูก็เห็นเอซาวกำลังมาพร้อมกับพวกสี่ร้อยคน ยาโคบจึงแบ่งเด็ก ๆ ให้นางเลอาห์ นางราเชลและสาวใช้ทั้งสอง
02 เขาให้สาวใช้กับลูกอยู่ข้างหน้า ถัดมาเลอาห์กับลูก ส่วนราเชลกับโยเซฟอยู่ท้ายสุด
03 ตัวเขาเองเดินออกหน้าไปก่อน กราบลงถึงดินเจ็ดหน จนเข้ามาใกล้พี่ชายของเขา

04 แต่เอซาววิ่งออกไปต้อนรับ กอดและซบหน้าลงที่คอจุบเขา ต่างก็ร้องไห้

..wannaprasart blog
ข้อความ

Tweet