เชื้อสายจากอับราฮัมถึงชาติอิสราเอล 6

ครอบครัวยาโคบอพยพมาอยู่อียิปต์ (46:1-47:12)
ภาพที่ 1

Joseph's Family Reunion

ขบวนของยาโคบเริ่มออกจากคานาอัน หยุดพักระยะหนึ่งที่เมืองเบเออร์เชบา เมืองทางใต้สุดของคานาอัน ที่นั่นพระเจ้าทรงเพิ่มพูนความหนักแน่นให้กับความเชื่อของยาโคบ เพื่อให้ท่านจะมั่นใจว่าพงศ์พันธุ์ของท่านจะกลับมาตั้งบ้านเรือนอย่างถาวรในแผ่นดินนี้ (46:1-4) จำนวนคนที่อพยพไปอียิปต์ประมาณ 75 คน (5-27)

พวกยาโคบเป็นคนเลี้ยงแกะทั้งนั้น โยเซฟทราบดีว่าชาวอียิปต์ไม่ชอบคนเลี้ยงแกะ จึงไปขอความกรุณาฟาโรห์ให้ประทานแคว้นโกเชนให้เป็นที่อยู่อาศัยของพวกเขาโดยเฉพาะ โดยที่ชาวอียิปต์จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว นี่แสดงถึงไหวพริบปัญญาของโยเซฟ ถึงแม้ชาวอิสราเอลเป็นคนต่างด้าว แต่ก็ยังจะมีที่อยู่อาศัยเป็นกรรมสิทธิ์ มีโอกาสสืบทอดเผ่าพันธุ์โดยไม่ต้องกระจัดกระจายไป และไม่ต้องปะปนกับคนเชื้อชาติและศาสนาอื่น ๆ (28-34) แผนของโยเซฟนี้สำเร็จเป็นผลดี พวกคนอิสราเอลจึงตั้งถิ่นฐานในโกเชน แถบปากน้ำไนล์ (47:1-12)

งานบริหารของโยเซฟ (47:13-26)

หากว่าโยเซฟไม่ได้บริหารงานดี อียิปต์อาจไม่รอดจากภัยพิบัติการกันดารอาหาร ตอนแรกท่านเอาเงินจากประชาชน เพื่อเป็นค่าอาหาร (13-15) เมื่อเขาไม่มีเงินก็เอาสัตว์เลี้ยง และเมื่อไม่มีสัตว์เลี้ยงก็เอาที่ดินหรือแรงงานของเขาก็ได้ (16-19) เมื่อหมดเวลากันดารอาหาร ที่ดินเป็นของรัฐหมดและทุกคนทำงานให้รัฐบาล แต่โยเซฟตอบแทนอย่างยุติธรรมโดยให้พันธุ์ข้าวเพื่อทุกคนจะทำนาเลี้ยงตนเองได้ (20-24)

นโยบายเสริมสร้างเศรษฐกิจขึ้นใหม่นี้ทำให้ชาวอียิปต์มีความพึงพอใจ เพราะนอกจากทำให้เขารอดพ้นจากการอดอยากแล้ว ก็ยังช่วยให้เขามีฐานะมั่งคั่งยิ่งขึ้น ไม่ช้าเขาได้มีการเก็บเกี่ยวผลจากไร่นา ถึงแม้ว่าเขาต้องเสียภาษีต่อทางการ แต่เป็นการยุติธรรม ไม่เหมือนแต่ก่อนที่ถูกผู้มีอำนาจโกงกิน (25-26)

ภาพที่ 2

Joseph Presents His Sons to Jacob

การอวยพรบุตรฝาแผดของโยเซฟ (47:27-48:22)

ก่อนยาโคบสิ้นชีวิตลง ท่านได้กำชับให้เอาศพท่านกลับไปฝังในแผ่นดินที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ตั้งแต่สมัยอับราฮัม เป็นการบ่งชัดถึงความเชื่อมั่นคงของท่านว่า สักวันหนึ่งพงศ์พันธุ์ของท่านจะอาศัยอยู่ในคานาอัน (27-31; ดู 23:17-20; 35:12; 46:4)

เวลานี้บุตรของโยเซฟคงอายุประมาณ 20 ปีแล้ว (ดู 41:50; 45:6; 47:28) แม้สองคนนี้เป็นหลานของยาโคบ ท่านก็ยังยกทั้งสองขึ้นสู่ฐานะเป็นบุตร การกระทำนี้แสดงว่า ยาโคบโอนสิทธิ์บุตรหัวปีจากรูเบนไปให้โยเซฟ เพราะผู้ที่รับสิทธิ์บุตรหัวปีจะรับแบ่งมรดกมากกว่าพี่น้องคนอื่น ๆ สองเท่า โยเซฟจึงจะมีสองเผ่าในอิสราเอล ซึ่งเรียกตามชื่อบุตรสองคนคือ เอฟราอิมกับมนัสเสห์ (48:1-7; ดู พศด. 5:1-2)

ในอนาคตเผ่าเอฟราอิมได้มีอำนาจเข้มแข็งกว่ามนัสเสห์ (8-20) ยาโคบให้ที่ดินแก่โยเซฟด้วย เป็นที่ดินในคานาอันที่ท่านได้ซื้อไว้ที่เมืองเชเคม (21-22; ดู 33:19; 34:26-29; ยน. 4:5)

ยาโคบอวยพรบรรดาบุตรชาย (49:1-28)

ภาพที่ 3

Joseph

มรณกรรมของยาโคบและโยเซฟ (49:29-50:26)

ยาโคบได้สั่งบุตรไว้อีกครั้งหนึ่งให้ฝังศพของท่านในสถานที่ที่ได้ฝังศพของอับราฮัมกับอิสอัคมาแล้ว เป็นการแสดงว่าท่านเชื่อพระสัญญาของพระเจ้าเช่นเีดียวกับสองท่านนั้น (29-33; ดู 47:29-31) เมื่อยาโคบถึงแก่กรรมลง ฟาโรห์ประกาศเวลาไว้อาลัยให้ 70 วัน และส่งพวกเจ้าหน้าที่กับกองรถรบไปกับครอบครัวของท่าน เพื่อจะได้ไปถึงที่ฝังศพอย่างสวัสดิภาพ (50:1-9) ชาวคานาอันเห็นเหตุการณ์นี้จึงแปลกใจ คิดว่ารัฐบาลอียิปต์จัดการใหญ่ถึงขนาดนี้ ผู้เสียชีวิตคงต้องเป็นคนสำคัญ (10-14)

แม้พวกพี่น้องของโยเซฟอยู่ในอียิปต์กับท่านรวม 17 ปีแล้ว (ดู 47:28) แต่เขาก็ยังเกรงกลัวโยเซฟเนื่องด้วยการกระทำผิดของพวกเขาหลายปีก่อน ทำให้โยเซฟเป็นทุกข์ ท่านบอกว่าจะคุ้มครองรักษาพวกเขาต่อไปเช่นเดิม แม้เขาเคยมุ่งร้ายต่อท่าน แต่พระเจ้ามีอำนาจเหนือสิ่งทั้งหลาย จึงทรงใช้การกระทำของเขาเป็นทางรักษาพลไพร่ของพระองค์ไว้ เพื่อพระสัญญาจะสำเร็จ (15-21; ดู 45:7)

หลังจากที่บิดาสิ้นชีวิตลงไปแล้ว โยเซฟดำรงชีวิตอยู่อีกประมาณ 50 ปี (22; ดู 41:46; 45:6; 47:28) ท่านได้สิ้นชีวิตลงด้วยความสมหวังพึงพอใจในครอบครัวของท่าน และด้วยความเชื่อร่วมกับบรรพบุรุษที่ว่า พลไพร่ของพระเจ้าจะต้องรับแผ่นดินคานาอันเป็นมรดกตามพระสัญญาเป็นแน่ ฉะนั้นท่านสั่งให้นำกระดูกของท่านไปฝังไว้ในคานาอัน (23-26; ดู ฮบ. 11:22) ต่อมาปรากฏว่าความเชื่อของท่านก็บรรลุผลตามความหวังทุกประการ (อพย. 13:19; ยชว. 24:32)

เชื้อสายจากอับราฮัมถึงชาติอิสราเอล

ภาพที่ 4

หน้า 56-61 คู่มืออธิบายพระคัมภีร์ เล่ม 1 ปฐมกาล - เฉลยธรรมบัญญัติ. ชื่อผู้แต่ง : ดอน เฟล็มมิ่ง